เดนมาร์กถูกจัดอยู่ในอันดับ 1 ในปี ค.ศ. 2013 อีกครั้ง โดยองค์กรเพื่อความโปร่งใสนานาชาติ (Transparency International) ที่ศึกษาในเรื่องของการฉ้อราษฎร์บังหลวงในภาครัฐ เดนมาร์กถูกจัดให้อยู่ในอันดับยอดเยี่ยมนับตั้งแต่มีการเริ่มจัดอันดับครั้งแรกในปี ค.ศ. 1995 ด้วยเหตุผลที่ไม่ติดสินบนและเป็นภาครัฐที่เปิดเผยและมีการบริหารจัดการที่ดี

ดัชนีภาพลักษณ์คอร์รัปชั่น (CPI) นั้นมาจากการรวมข้อมูลของการสำรวจและการประเมินผลของการฉ้อราษฎร์บังหลวงที่รวบรวมข้อมูลโดยสถาบันที่มีชื่อเสียงและมุ่งเน้นเรื่องภาพลักษณ์ของการฉ้อราษฎร์บังหลวงในภาครัฐ และในปีนี้ได้มีการจัดอันดับประเทศต่างๆ จำนวน 177 ประเทศ

นาง Susanne Hyldelund ผู้อำนวยการด้านการลงทุนในเดนมาร์กให้ความเห็นว่า เดนมาร์กเป็นสังคมที่มีความไว้วางใจกันอยู่ในระดับสูงทั้งในระดับบุคคลและในระบบของภาครัฐที่ชาวเดนมาร์กไว้วางใจ ซึ่งจะเกิดขึ้นได้เฉพาะในสังคมที่ไม่มีการทุจริตและมีภาครัฐที่บริหารจัดการที่ดีเท่านั้น และองค์ประกอบทั้งสองนี้ก่อให้เกิดความสะดวกและง่ายต่อนักลงทุนต่างชาติที่จะเริ่มต้นและดำเนินธุรกิจในเดนมาร์ก และหวังว่า การถูกจัดให้อยู่ในอันดับสูงครั้งใหม่นี้จะทำให้บริษัทต่างชาติพิจารณาเดนมาร์กเป็นสถานที่ตั้งธุรกิจแหล่งต่อไป และในขณะที่เดนมาร์กได้คะแนนรวม 91 คะแนนจาก 100 คะแนน อีก 2 ใน 3 ของ 177 ประเทศที่ถูกจัดอันดับในปี ค.ศ. 2013 ได้รับคะแนนต่ำกว่า 50 คะแนน

นอกจากนี้ เดนมาร์กมักจะได้รับการขนานนามว่าเป็นสถานที่ตั้งที่ดีในการทำธุรกิจเนื่องจากสภาพแวดล้อมทางธุรกิจที่มีความปลอดภัยโดยไม่มีการติดสินบนและมีภาครัฐที่บริหารจัดการที่ดี และเมื่อเร็วๆ นี้ ธนาคารโลกได้จัดอันดับให้เดนมาร์กอยู่ในอันดับที่หนึ่งของยุโรปในเรื่องความสะดวกและง่ายต่อการทำธุรกิจ

ข้อมูลเกี่ยวกับดัชนีภาพลักษณ์คอร์รัปชั่น (CPI )

CPI เป็นตัวบ่งชี้ที่ใช้กันอย่างแพร่หลายเกี่ยวกับการฉ้อราษฎร์บังหลวงทั่วโลก และในปีนี้ CPI นำแหล่งข้อมูลมาจากสถาบันอิสระที่เชี่ยวชาญในภาครัฐและการวิเคราะห์บรรยากาศทางธุรกิจ ตลอดจนแหล่งข้อมูลที่ให้คะแนนสำหรับประเทศและวัดภาพลักษณ์ของการฉ้อราษฎร์บังหลวงในภาครัฐ ทั้งนี้ องค์กรเพื่อความโปร่งใสนานาชาติ (Transparency International) ได้ทบทวนระเบียบวิธีการของแต่ละแหล่งข้อมูลอย่างรายละเอียดเพื่อให้แน่ใจว่าแหล่งข้อมูลที่ใช้นั้นอยู่ในมาตรฐานคุณภาพขององค์กร

CPI เป็นตัวบ่งชี้ภาพลักษณ์การฉ้อราษฎร์บังหลวงของภาครัฐ เช่น การทุจริตทางด้านบริหาร และทางการเมือง เป็นต้น แต่ไม่ได้เป็นตัวตัดสินในด้านการฉ้อราษฎร์บังหลวงของทั้งประเทศหรือสังคม และนโยบายต่างๆ ของภาคเอกชนแต่อย่างใด